مطابق ماده ۲۴ قانون کار، کارفرما مکلف است به کارگری که یک سال و یا بیشتر به کار اشتغال داشته به ازای هر سال کار معادل یک ماه آخرین حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت کند. در مصوبات بعدی این مزایا به تمام کارگران با سابقه بیشتر و یا کمتر از یک سال نیز تعمیم یافت. در این مقاله از دادواره به بررسی سنوات و مزایای تعلق گرفته به کارگر پس از پایان کار می پردازیم.
پیشنهاد میکنیم قبل از خواندن ادامه مطلب مطالعه کنید : تفاوت غرامت و خسارت در چیست؟
دسترسی آسان به سرفصل ها
سنوات و مزایای پایان کار چیست:
- ماده ۲۴ قانون کار اینگونه بیان می کند: «در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.»
- به موجب ماده ی ۳۱ قانون کار، چنانچه خاتمه قرارداد به لحاظ از کار افتادگی کلی و یا بازنشستگی کارگر باشد کارفرما باید براساس آخرین مزد کارگر به نسبت هرسال سابقه خدمت، حقوق به میزان ۳۰ روز مزد به وی پرداخت نماید. این وجه علاوه بر مستمری از کارافتادگی و بازنشستگی کارگر است که توسط سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود.
- همچنین در مورد فوت کارگر قانون کار تکلیفی از بابت حق سنوات به عهده کارفرما ننهاده است اما به نظرمی رسد که در صورتی که فوت در نتیجه ناشی از کار بوده و یا مرتبط با انجام کار باشد باید حق سنوات مربوط به از کارافتادگی کلی را به ورثه کارگر متوفی پرداخت نماید.
- چنانچه کارگری بدون عذر موجه از جانب کارفرما اخراج شود و پس طی مراحل شکایت بازگشت به کار گرفته و در کار قبلی خود مشغول به کار شود ایام تعلیق جزو سابقه کار بوده و طبق ماده ۲۹ قانون کار سنوات خدمت به این مدت تعلق می گیرد. اما مطابق ماده ی ۲۷ قانون کار هرگاه مبنای خاتمه قرارداد کار اخراج کارگر به دلیل تخلف او از آئین نامه های انضباطی یا قصور ورزیدن در انجام وظایف محوله باشد میزان حق سنوات کارگر(علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه) یک ماه آخرین حقوق کارگر به نسبت هرسال سابقه کار خواهد بود. علاوه بر این به موجب ماده ی ۱۶۵، چنانچه کارگر اخراج شود و هیأت حل اختلاف اخراج کارگر را غیر موجه تشخیص دهد، حکم به بازگشت کارگر اخراجی و پرداخت حق السعی او از تاریخ اخراج صادر خواهد شد لکن چنانچه کارگر نخواهد به واحد مربوط بازگردد کارفرما مکلف است که بر اساس سابقه خدمت کارگر به نسبت هرسال ۴۵ روز مزد و حقوق به وی بپردازد.
- در تبصره ماده ۲۱ قانون کار کارگری که می خواهد استعفا بدهد باید یک ماه قبل استعفای خود را به صورت کتبی به کارفرما ارائه بدهد و پس از اتمام مدت یک ماه قرارداد کار کارگر خاتمه یافته تلقی می شود. در این حالت مزایای پایان کار (سنوات خدمت) به کارگر مستعفی تعلق می گیرد..
- ترک کار از اشکال خاتمه قرارداد نبوده و مزایای پایان کار در مورد آن موضوعیت پیدا نمی‌کند. در تعریف ترک کار یک اصل اساسی وجود دارد و آن نیت و خواست قلبی کارگر به ترک کار است. در شرایطی که کارگری مجبور به ترک کار از عدم رعایت مقررات قانون کار مانند حقوق معوقه، عدم واریز بیمه و امثال آن می شود چنین شرایطی را نمی توان ترک کار به حساب آورد و کارفرما با تحمیل شرایط ترک کار مسبب انحلال قرارداد شده و کارگر مستحق دریافت مزایای سنوات خدمت یا پایان کار خواهد بود.
جمع بندی :
در این مقاله سعی بر این بود که درمورد سنوات و مزایای پایان کار صحبت کنیم ، سوالی دارید؟ فراموش نکنید که خدمات مشاوره حقوقی تلفنی و مشاوره حقوقی انلاین دادواره در خدمت شماست.
