ازدواج ، به عنوان یکی از مهم ترین عقودی که روزانه در جامعه میان زن و مرد منعقد می شود ، همانند هر عقد دیگری حقوق و تکالیف مهمی را بر عهده ی طرفین قرار می دهد . اهمیت عقد نکاح با توجه به ماهیت و آثار آن به مراتب از سایر عقود بیشتر است و به همین دلیل است که قانون گذار توجه ویژه ای نسبت به این عقد داشته است .
با توجه به آثار و حقوق و تکالیفی که که در عقد نکاح ، زوجین به آن متعهد می شوند ، در قانون شرایطی پیش بینی شده که زن و شوهر بتوانند پیش از انعقاد عقد در خصوص بعضی موضوعات با یک دیگر به توافق رسیده و با درج شروط ضمن عقد مندرج در سند نکاحیه ، یک دیگر را متعهد به رعایت این شروط نمایند .
البته شرط ذکر شده باید از نظر قانونی صحیح و معتبر بوده و جزء شروط باطل و مبطل عقد نباشند . به همین دلیل ، در قانون مدنی انواع شروط صحیحی که طرفین می توانند در ازدواج درج کنند شامل شرط وجود صفت یا اوصاف خاص در دیگری ، شرط به وجود آمدن نتیجه مشخص ضمن عقد نکاح و همچنین شرط انجام یا عدم انجام فعل یا کار مشخصی در عقد نکاح خواهد بود
پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : تدلیس و یا فریب در ازدواج چیست و ضمانت اجرای آن چه می باشد؟
شرط فعل به عنوان یکی از شروطی که امکان پیش بینی آن در سند نکاحیه وجود دارد ، به عنوان یکی از مهم ترین شروط ضمن عقد است و تخلف از آن ضمانت اجراهای قانونی خاصی را به دنبال دارد . به همین دلیل در این مقاله از دادواره قصد داریم به بررسی شرط فعل در نکاح و ضمانت اجرای عدم انجام آن بپردازیم .
شرط فعل در عقد نکاح
دسترسی آسان به سرفصل ها
شرط فعل در عقد نکاح :
قسمت اخیر ماده ی ۲۳۴ قانون مدنی در تعریف شرط فعل بیان می کند : « … شرط فعل آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از طرفین یا بر شخص خارجی شرط شود . » برای مثال در عقد نکاح شرط کنند که اگر شوهر زن دیگری را اختیار کند یا زن خود را طلاق دهد مبلغی به او بپردازد ، یا بر شوهر شرط شود که زن خود را در شهر معینی سکنی دهد یا از شهر معین خارج نکند .
یکی از سوالاتی که گاهی برای افراد پیش می آید این است که آیا می توان در عقد نکاح شرط کرد زن و شوهر با یک دیگر نزدیکی نکنند ؟ در پاسخ به این سوال اختلاف نظر وجود دارد اما به طور کلی می توان گفت که شرط عدم نزدیکی صحیح و نافذ است اما کسی که شرط به نفع اوست می تواند بعد از عقد از شرط صرف نظر کرده و اجازه نزدیکی دهد .
ضمانت اجرای تخلف از اجرای شرط فعل در نکاح :
به طور کلی هرگاه در قراردادهای مالی متعهد از وفای به شرط فعل خودداری کند ، کسی که شرط به نفع او بوده می تواند اجبار او را به ایفای شرط از دادگاه بخواهد و اگر انجام شرط توسط شخص ثالثی امکان پذیر باشد دادگاه می تواند به خرج ملتزم موجبات انجام فعل را انجام دهد و در نهایت اگر اجبار شخص و انجام آن به وسیله شخص دیگری ممکن نباشد ، مشروط له ( کسی که شرط به نفع بوده است ) حق فسخ معامله را خواهد داشت .
اما در عقد نکاح با توجه به اهمیت بقاء و تثبیت خانواده ، موارد فسخ محدود است و در مورد شرط فعل نمی توان خیار فسخ را برای مشروط له قائل شد و فقط می توان به او این حق را داد که در صورتی که ضرر و زیانی از جهت تخلف از شرط به او وارد شده باشد ، جبران آن را از مشروط علیه بخواهد .
جمع بندی :
در این مقاله با بررسی مفهوم شرط فعل در نکاح ، ضمانت اجرای تخلف از آن را نیز بیان کردیم . اگر سوالی دارید میتوانید با کارشناسان دادواره از طریق خدمات مشاوره حقوقی در مشهد در ارتباط باشید.
