یکی از مجازات های اصلی پیش بینی شده در قانون مجازات اسلامی، مجازات حبس است که یا دارای حداقل و حداکثر میزان است و یا مدت آن به طور دقیق با توجه به شدت و کیفیت جرم ارتکابی در قانون تعیین می شود.
اما صرف نظر از مدت زمان حبس و شدت و کیفیت جرم ارتکابی، اصولا مجازات زندان با مرخصی همراه است و زندانیان در صورت وجود شرایطی می توانند از مرخصی برای مدت معین و کوتاهی بهره مند شوند. اما سوال اینجاست که شرایط مرخصی زندانیان چیست و بر چه مبنایی به آن ها مرخصی تعلق می گیرد؟ در این مقاله از دادواره به بررسی پاسخ این سوال خواهیم پرداخت.
پیشنهاد میکنیم قبل از خواندن ادامه مطلب مطالعه کنید : جرم مزاحمت تلفنی و مجازات آن
دسترسی آسان به سرفصل ها
مرخصی زندانیان:
ماده ی ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری در بیان اصول کلی اعطای مرخصی به زندانیان بیان می کند:« محکومان می توانند در صورت رعایت ضوابط و مقررات زندان و مشارکت در برنامه های اصلاحی و تربیتی و کسب امتیازات لازم پس از سپردن تامین مناسب، ماهانه حداکثر سه روز از مرخصی برخوردار شوند. در موارد بیماری حاد یا فوت بستگان نسبی و سببی درجه یک از طبقه اول یا همسر و یا ازدواج فرزندان، زندانی می تواند به تشخیص دادستان حداکثر تا پنج روز از مرخصی استفاده نماید… .»
بنابراین اصل بر این است که محکومین ماهانه و حداکثر برای سه روز، مشروط بر رعایت ضوابط و مقررات زندان، مشارکت در برنامه های اصلاحی و تربیتی، کسب امتیازات لازم و سپردن تامین مناسب می توانند از مرخصی استفاده کنند.
اما در مواردی به تشخیص دادستان امکان افزایش مدت مرخصی تا پنج روز نیز وجود دارد:
۱) بیماری حاد یا فوت بستگان نسبی و سببی درجه یک از طبقه اول شخص زندانی یا همسر او
۲) ازدواج فرزندان
ضمنا به موجب تبصره ی اول همین ماده در صورت عدم توانایی شخص زندانی برای فراهم کردن تامین، او می تواند تحت مراقبت ماموران و برای یک روز و حداکثر ده ساعت از مرخصی استفاده کند.
علاوه بر این تبصره ی ۳ ماده ی ۵۲۰ شرایطی را برای جرایم دارای شاکی خصوصی بیان می کند، به موجب این تبصره:« در مواردی که زندانی دارای شاکی خصوصی است و بنا به تشخیص دادستان یا قاضی اجرای احکام، اعطای مرخصی می تواند در جلب رضایت شاکی موثر باشد، زندانی می تواند علاوه بر مرخصی مذکور در این ماده پس از سپردن تامین مناسب، در طول مدت حبس یک نوبت دیگر و حداکثر به مدت هفت روز از مرخصی استفاده نماید. در صورتی که محکوم بتواند بخشی از خسارت شاکی را پرداخت یا رضایت او را جلب کند، این مرخصی فقط برای یک بار دیگر به مدت هفت روز تمدید می شود.»
پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : مجازات رانندگی در حین مستی
در نهایت طبق تبصره ی ۵ این ماده؛ رئیس قوه قضائیه می تواند به مناسبت های ملی و مذهبی علاوه بر سقف تعیین شده در این قانون، حداکثر دو بار در سال به زندانیان واجد شرایط، مرخصی اعطاء کند.
جمع بندی:
در این مقاله با بررسی ماده ی ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری به شرایط و ضوابط مربوط به مرخصی زندانیان پرداختیم. توجه داشته باشید که مواردی که شخص باید به موجب مقررات شرعی به طور دائم در زندان(حبس ابد) باشد از شمول مقررات این ماده و تبصره های آن خارج است.در این مورد اگر هنوز هم مسئله ای دارید میتوانید با استفاده از خدمات مشاوره حقوقی آنلاین و مشاوره حقوقی تلفنی با کارشناسان ما در ارتباط باشید .
