نحوه اظهار اراده در عقد ازدواج بر اساس قانون مدنی چگونه است؟

نحوه اظهار اراده در عقد ازدواج بر اساس قانون مدنی چگونه است؟

نحوه اظهار اراده در عقد ازدواج بر اساس قانون مدنی چگونه است؟

پسندیدم 0
۰

نحوه اظهار اراده در عقد ازدواج بر اساس قانون :

هنگام انعقاد هر گونه عقد و قراردادی ، صرف وجود اراده کافی نیست و این اراده باید به نحوی ابراز شود . در خصوص نحوه ی ابراز اراده در بسیاری از عقود ، قانون گذار این اختیار را به طرفین داده که اراده ی خود را به هرشکلی که بیانگر وجود آن باشد ابراز کنند ؛ با لفظ ، فعل ، اشاره ، نوشتن و مانند این ها . اما این شرایط در مورد عقد نکاح به جهت اهمیت این عقد و تفاوت آن با سایر قراردادها به دلیل وجود جنبه های غیرمالی نکاح مثل اینکه نکاح عقدی است که به موجب آن طرفین متعهد می شوند باقی زندگی خود را با یک دیگر گذرانده و به همین جهت باید صریح و واضح قصد و رضای خود را مبنی بر انعقاد این عقد بیان کنند ، متفاوت است .

ماده ی ۱۰۶۲ قانون مدنی در خصوص نحوه ابراز اراده در نکاح این طور بیان می کند : « نکاح واقع میشود به ایجاب و قبول به الفاظی که صریحا دلالت بر قصد ازدواج نماید . » بنابراین با توجه به تصریح این ماده ، بر خلاف سایر عقود ، نکاح معاطاتی (انعقاد عقد نکاح همراه با فعل ) وجود ندارد .

قبل از خواندن ادامه مطلب پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : نحله چیست و شرایط دریافت نحله چه می باشد؟

نحوه اظهار اراده در عقد

نحوه اظهار اراده در عقد

نکته بعدی تاثیر نوشتن در تحقق عقد نکاح است ، طبق نظر فقهای اسلامی معمولا نوشته را برای تحقق عقد نکاح کافی نمی دانند و استدلال می کنند به اینکه ” نوشته ” نوعی کنایه است و در بیان قصد نکاح صراحتی ندارد و به همین دلیل عقد نکاح حتما باید با ادای لفظ صورت گیرد و نه با نوشتن . با این حال ، امروزه که تعداد افراد با سواد بیشتر شده است و نوشتن نقش مهمی در زندگی افراد پیدا کرده است و قانونگذار هم برای سند نقش مهم و جایگاه والایی در نظر گرفته است ، شاید بتوان گفت نوشتن نیز می تواند به عنوان یکی از نحوه های ابراز اراده برای عقد نکاح مورد شناسایی قرار بگیرد .

علاوه بر این در مواردی که طرفین یا یکی از آن ها توانایی و قدرت تکلم نداشته باشد ، مطابق ماده ی ۱۰۶۶ قانون مدنی عمل خواهد شد . این ماده بیان می کند : «  هرگاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد باشاره از طرف لال نیز واقع می‌شود مشروط بر اینکه به طور وضوح حاکی از انشاء ‌عقد باشد » بنابراین عدم توانایی از قدرت تکلم مانع از تحقق نکاح نیست .

در نهایت باید گفت شرط عربی بودن زبان برای اظهار اراده در در حقوق جدید بر خلاف آنچه برخی از فقهای اسلامی گفته اند از شرایط تحقق عقد نکاح نمی باشد ؛ یعنی لازم نیست که ایجاب و قبول توسط زوجین حتما با زبان عربی بیان شوند ؛ چرا که در ماده ی ۱۰۶۲ قانون مدنی خصوصیتی در به کار بردن الفاظ عربی وجود ندارد .

جمع بندی :

در این مقاله به بررسی شرایط اظهار اراده در نکاح در قانون مدنی ایران پرداختیم . در این مورد اگر سوالی دارید میتوانید با استفاده از خدمات مشاوره حقوقی در مشهد دادواره با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

نظرات خود را بنویسید و با دیگران به اشتراک بگذارید
نظرات کاربران دادواره
شما میتوانید نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید و نسبت به نظرات دیگران نظرات و بازخورد خود را بنویسید.
جای تبلیغات شما اینجاست:)