همان طور که در مقالات پیشین اشاره کردیم حضانت حق و تکلیفی است که قانون گذار برای پدر و مادر کودک قائل شده است و در صورت بروز جدایی و طلاق بین آن ها ، متناسب با سن و شرایط کودک و مواردی مثل صلاحیت مالی ، رفتاری ، اخلاقی و مااند این ها در والدین ، حضانت را به یکی از آنها واگذار می کند .
اما مطابق ماده ی ۱۱۷۴ قانون مدنی : « در صورتی که به علت طلاق یا به هر علت دیگر ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمیباشد حق ملاقات طفل خود را دارد تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوطه به آن در صورت اختلاف بین ابوین با محکمه است . » بنابراین هیچ یک از پدر و مادر نمی توانند مانع ملاقات فرزند با پدر یا مادری که کودک تحت حضانت او نیست بشوند . حتی در صورت بروز انحطاط اخلاقی یا رفتاری یا موارد مشابه نمی توان حق ملاقات را از او به طور کامل سلب نمود بلکه دادگاه می تواند دفعات و زمان آن را کاهش دهد .
اما در بسیاری از موارد بااین موضوع مواجه می شویم که پدر یا مادر دارنده ی حضانت مانع از ملاقات فرزند خود با والد دیگر می شوند . سوال اینجاست که ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات با فرزند چیست ؟ در این مقاله به پاسخ این سوال می پردازیم .
قبل از خواندن ادامه مطلب پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : شرایط سلب حضانت چیست؟
دسترسی آسان به سرفصل ها
جلوگیری از ملاقات با فرزند و ضمانت اجرای آن :
واگذاری حضانت فرزند به یکی از والدین پس از طلاق ، سبب ممنوعیت و اسقط حق ملاقات والد دیگر نمی شود ، چرا که نیازها و وابستگی ها و احساسات پدرانه و مادرانه نسبت به فرزند متفاوت بوده و طلاق نباید سبب شود که کودک از یکی از آنها محروم شود .
ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات فرزند
به همین دلیل است که ماده ی ۴۲ قانون حمایت خانواده بیان می کند : « صغیر و مجنون را نمی‌توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنان به او واگذار شده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با درنظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌حق این امر را اجازه دهـد. دادگاه درصـورت موافقت با خـارج کردن صغیـر و مجنون از کشور، بنابر درخواست ذینفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تامین مناسبی اخذ می‌کند . »
اما ضمانت اجرای ملاقات با فرزند در قانون به چه صورتی است و حکم آن چیست ؟
در مواد ۴۰ و ۴۱ قانون حمایت خانواده قانون گذار ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات با فرزند را بیان کرده است که طبق این دو ماده : « هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف ( خودداری ) کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادرکننده رای نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می‌شود . » و « هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت او است یا در صورتی که مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند ویا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، می‌تواند در خصوص اموری از قبیل واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش‌بینی حدود نظارت وی با رعایت مصلحت طفل تصمیم مقتضی اتخاذ کند . »
پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : مفهوم و ماهیت حضانت فرزند
بنابراین مطابق این دوماده در صورتی که دادگاه تشخیص دهد دارنده ی حضانت مانع ملاقات فرزند با والد دیگر می شود می تواند ناظر تعیین کرده و حدود نظارت را تعیین کند یا حضانت فرزند را به شخص دیگری واگذار کند . علاوه بر این اگر کسی از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت کودک خودداری کند یا مانع اجرای آن شده و یا از استرداد کودک امتناع کند ، در صورت تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادر کننده رای نخستین تا زمان اجرای حکم ، بازداشت می شود .
ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات فرزند
جمع بندی :
در این مقاله با هم بررسی کردیم که ضمانت اجرای جلوگیری از ملاقات فرزند بعد از طلاق چه می باشد؟ و چه شرایطی بر این قضیه حاکم است . شما نیز اگر سوالی دارید میتوانید با کارشناسان حقوقی دادواره در ارتباط باشید و اگر هم مسئله ای دارید میتوانید از خدمات مشاوره حقوقی تلفنی و مشاوره حقوقی آنلاین بهره مند شوید .
